Smartfonowy teleskop - konieczność czy dodatkowy gadżet?

Hej :)

Bardzo często spotykam się wśród swoich znajomych ze stwierdzeniem, że bycie bez telefonu jest jak bycie bez ręki. Dzwonimy, sms-ujemy, zapisujemy w nim notatki i - co oczywiste - robimy zdjęcia. W dobie mediów społecznościowych zależy nam na jak najlepszej ich jakości, dlatego też wspomagamy się gadżetami. Przyznam, że często dotyczy mnie zasada 'trochę techniki i Iwonka się gubi', dlatego rzadko sięgam po innowacje. Z innego założenia wychodzi mój tata, dlatego z myślą o nim zamówiłam smartfonowy teleskop. Zapraszam na recenzję z punktu widzenia totalnego amatora i laika oraz małego pasjonata gadżetów.

Sprzęt otrzymujemy w zwykłym kartoniku. Całość składa się z kilku części: teleskopu zapakowanego w futerał, trójnożnego statywu, uchwytu na telefon, ściereczki do czyszczenia obiektywu, smyczka. 

Przytoczę dokładne dane techniczne, o których informuje producent:

20x zoom optyczny

wymiary teleskopu: długość ok. 16.5 cm, średnica ok. 6 cm

wysokość statywu: ok. 13 cm

Sam teleskop jest dość ciężki, ale poręczny. Trzymając go w rękach mam wrażenie, że jest solidnie wykonany. Z kolei statyw jest znacznie lżejszy. ma wysuwane nóżki, które - jak zauważył mój tata - nie stawiają dużego oporu przy wysuwaniu. Początkowo baliśmy się, że nam się 'klapną' pod ciężarem aparatu. Jednak po ich rozsunięciu oparte są bokiem o podłoże, więc nic takiego się nie dzieje. 

Na stronie sklepu jest informacja, że zestaw zawiera instrukcję obsługi. Fakt, jest jakaś karteczka, ale dla mnie dane są niewystarczające. Kocham puzzle, kocham klocki, ale złączenie tych kilku części okazało się dla mnie niezłą abstrakcją. I wiem, że niektórych to może śmieszyć, ale piszę jak jest. W końcu nie każdy musi się na tym znać. Zabrakło mi standardowego opisu ze zdjęciami, które pokazałyby mi co z czym połączyć. Nie obyło się zatem bez pomocy taty. 

Kiedy już widziałam co i jak się robi to etap 'montażu' nie okazał się taki trudny. Za drugim razem potrafiłam sobie sama poradzić. I teraz uwagi - miejsce łączenia statywu z teleskopem jest na jakiś jego 2/3 długości przez co początkowo mamy wrażenie, że nam się całość przewróci. Po przymocowaniu telefonu ciężar się równoważy i stabilizuje się.

20x zoom optyczny ma nam dawać szansę obserwowania obiektów oddalonych nawet o kilometr. Nie wiem czy to kwestia marek telefonów i ich parametrów, ale zarówno u mnie jak i u taty nie łapało nam ostrości na taką odległość. 

Jeśli chodzi o mniejsze odległości to można je uchwycić ze szczegółami, ale głównie w podglądzie. Wszystko przez to, że konstrukcja jest wrażliwa na wszelkie drgania. Wystarczy źle przycisnąć przycisk na telefonie i już pojawia się szum. Próbowałam zrobić porównujące zdjęcia na balkonie, ale wiatr mi to uniemożliwił. Nawet drobny szelest sprawił, że cały obraz skakał i nie dało się nic uchwycić. Wprawdzie na telefonie widać było przybliżenie, ale nie dało się cyknąć fotki. Dla wyjaśnienia pokazuję niezbyt piękne niestety zdjęcie, które zrobiłam telefonowi przy pomocy aparatu (trzecie zdjęcie). Wybaczcie jakość, ale nie byłam w stanie inaczej tego uchwycić, a to najlepszy sposób na wyjaśnienie o co dokładnie mi chodzi. Widać, że przybliżenie jest znaczne, ale struktura obrazu jest delikatnie falista. Tatuś wczuł się w blogowanie i zaczął kombinować. Okazało się, że jest na to sposób - samowyzwalacz (środkowe zdjęcie). Nie musimy wtedy dotykać ekranu, więc minimalizujemy szansę szumów. Powinna to być najlepsze opcja, kiedy będziemy robić zdjęcia na płaskim i zasłoniętym terenie. Na dole macie porównanie wszystkich zdjęć, w kółku zaznaczyłam przybliżony budynek i ta fotografia zrobiona jest telefonem bez użycia teleskopu.Widać, ze przybliżenie jest znaczne, gdyż na oryginalnym zdjęciu budynek ten jest bardzo słabo widoczny i gdyby nie to że wiem że się tam znajduje to pewnie nie zwróciłabym na niego w ogóle uwagi.
Cena smartfonowego teleskopu wynosi 99 zł . Można go zakupić w sklepie toys4boys, który oferuje różnego rodzaju gadżety i akcesoria.

Wybaczcie jakość recenzji. Przeczytałam ją trzy razy i widzę, że jest dość chaotyczna. Ale w inny sposób nie jestem w stanie oddać wszystkich swoich przemyśleń z perspektywy totalnego laika. Mam nadzieję, że udało Was się wynieść z tego jak najwięcej zrozumiałych informacji.
Po dwóch tygodniach stosowania mam jeszcze problemy z jego ogarnięciem, ale liczę na to, że dłuższe testy pozwolą mi na coraz lepsze zdjęcia i efekty. Tata jest na tyle zaintrygowany, że z pewnością będzie próbował różnych opcji. W każdym razie warto nastawić się na wykorzystywanie samowyzwalacza, aby w jak największym stopniu minimalizować ryzyko bodźców zewnętrznych.

Posiadacie taki sprzęt? Jesteście fanami gadżetów? :)

Przeczytałaś/eś wpis? Szanuj moją osobę i nie zostawiaj linków - i tak je usunę!

Iwona